“This is theatre like it was to be expected and foreseen”, is an eight hours long Jan Fabre stageplay.

During the play an interview with Marcel Duchamp is screened.
One sentence got stuck in my head: “After a while anything becomes beautiful…”
From the abundance of movement, images, emotion, horror and nakedness…
apparently that one sentence stood out.

At that moment during the play I started pondering on Marcel Duchamp’s bicycle wheel
paraphrasing it with my words, my own material…
(bicycle wheel, glass and LED light)

at the same time I started thinking about his ‘Bird cage with marble blocks’
and I also decided to make:
“Freddie suiker noch marmer” (“Freddie sugar, nor marble”)
(cage, autumn leaves from my doorstep, swan wing and LED light)

 

 

 

“This is theatre like it was to be expected and forseseen” is de titel van een voorstelling van Jan Fabre.

De voorstelling duurt 8 uur. Die acht uren zit je moeiteloos uit. Zelf heb ik tussendoor één keer een glas wijn genomen in de bar.

In de voorstelling is onder (heel veel) andere beeld te zien en stem te horen uit een interview met Marcel Duchamp…  “After a while anything becomes beautifull…” Uit de overdaad aan beweging, beeld en emotie, die je overkomt tijdens de voorstelling, is dit zinnetje me vooral bijgebleven…

Heerlijk die vrijheid…!

Het “WIEL” werd op dat moment in mijn hoofd geboren.

“A wheel as expected and to be foreseen… after Jan Fabre” ik hecht eraan de titel iets te verbuigen.

 

Tijdens dezelfde voorstelling ontstond nog een Marcel Duchamp parafrase… “Freddie suiker noch marmer”